در چشم‌های او هزاران درخت قهوه بود
که بی‌خوابی مرا تعبیر می‌نمود
باران بود که می‌بارید
و او بود که سخن می‌گفت
و من بود که می‌شنود
او می‌گفت: باید قلب‌های خود را
عشق بیاموزیم
و من می‌گفت: عشق غولی است
که در شیشه نمی‌گنجد
باران بود که بند آمده بود
و در بود که بازمانده بود
و او بود که رفته بود...
| کیومرث منشی زاده |
ولی واقعا من همیشه اینجوری بودم که وقتی یکی ناراحتم میکرد به جای تلافی کردن یا گله کردن، خودمو براش کمرنگ‌تر میکردم.
یعنی چی؟
یعنی اینکه هر بار می‌شکستم درصد کمتری از من درگیرِ اون آدم میشد. مثلا بعضیا دیگه اصلا منو ندارن ولی خودشون نمیدونن...
| مهسا جلال |
پنجشنبه ها،
از صبحِ اولِ وقتَش،
بخواهى نخواهى همه چیز عاشقانه شروع میشود...
از آوازِ پرندگان بگیر
تا صداىِ جاروى رفتگرِ دوست داشتنى روىِ برگها
همه و همه
بودنِ تو را صدا میزنند!
هنوز دلَت به نیامدن است جانم...؟
| علی قاضی نظام |
مردم میگن شخصیت هر آدمی تغییرناپذیره ولی اغلب این نقابه که بدون تغییر باقی می مونه و نه شخصیت، و در زیر این نقاب غیرقابل تغییر موجودی هست که دیوانه وار در حال تکامله و به شکل غیرقابل کنترلی ماهیتش تغییر می کنه. ببین چی بهت میگم، راسخ ترین آدمی که می شناسی به احتمال قوی با تو کاملا بیگانه ست و همین طور ازش بال و شاخه و چشم سوم رشد می کنه. ممکنه ده سال توی اتاق اداره کنارش بشینی و تمام این جوانه زدن ها بغل گوشت اتفاق بیفته و روحت هم خبردار نشه. هرکسی که ادعا می کنه یکی از دوستانش در طول سال‌ها هیچ تغییری نکرده فرق نقاب و چهره ی واقعی رو نمی‌فهمه.
| جز از کل / استیو تولتز |
می‌خندم به باد
که اغلب بی‌موقع می‌وزد
می‌خندم به ابر
که اغلب بر دریا می‌بارد
به صاعقه نیز می‌خندم
که فقط می‌تواند چوپان‌ها را خاکستر کند
و می‌خندم به...
تا شاد زندگی کنم
من می‌خندم،
اما دنیا غم انگیز است
واقعا غم انگیز است..
| رسول یونان |
از کتاب: چه کسی مرا عاشق کرد
"دوستت دارم"
مثلِ اولین حسِ گرمِ لمسِ دستانت؛
همانقدر آرام...
همانقدر شرمگین...
و همانقدر پر شور...
من تو را تا به ابد
همانقدر بی نظیر
دوست خواهم داشت..
| نیلی ق |
